Πόλις, πολίτης, πολιτισμός… και κορωνοϊός

Μόλις προχθές, εξήρα την υπεύθυνη πολιτοσύνη* των συνδημοτών μας που ανταποκρίθηκαν ευσυνείδητα στο κάλεσμα για εθελοντική αιμοδοσία την Κυριακή 29.3.2020.

Δεν είναι όμως μόνο οι καλές πρακτικές αυτές που συνθέτουν τις εικόνες της καθημερινότητάς μας στην εποχή της πανδημίας. Από τότε που εισχώρησαν σε αυτή οι μάσκες και τα γάντια, αναδεικνύεται το ζήτημα της χρηστής διαχείρισής τους, αλλά και της χρηστής απόρριψής τους.

Η λάθος απόρριψη των πλαστικών γαντιών στους μπλε κάδους ανακύκλωσης, μπορεί να έχει το ελαφρυντικό της ταύτισης του πλαστικού με το ανακυκλώσιμο. Όμως εδώ υπάρχει εξαίρεση ζωής και θανάτου.

1^ον) Τα γάντια και οι μάσκες κατασκευάζονται από υλικά που έτσι κι αλλιώς δεν ανακυκλώνονται και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να καταλήγουν σε κέντρα διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών.

2^ον) Όπως έχει αναφέρει ο Διευθύνων Σύμβουλος του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης Γιάννης Σιδέρης «Ο ιός έχει αντοχή και ζει και στο περιβάλλον και στις επιφάνειες, γι’ αυτό καλό είναι να τα πετάμε στον πράσινο κάδο, προκειμένου να οδηγηθούν κατευθείαν σε ταφή, έτσι ώστε πραγματικά να θάψουμε τον ιό. Ο κίνδυνος που ελλοχεύει έχει να κάνει με το γεγονός ότι στον μπλε κάδο μάσκες και γάντια ανακατεύονται και με άλλα υλικά ανακύκλωσης, ενώ καταλήγουν σε χειροδιαλογή. Άρα ένα μολυσμένο από τον ιό αντικείμενο, μπορεί να δημιουργήσει σοβαρό πρόβλημα στους ανθρώπους που δουλεύουν στα κέντρα διαλογής».  

Περπατώντας προς το Δημαρχείο για την αιμοδοσία και επιστρέφοντας από αυτό, παρατήρησα (και φωτογράφισα) πλείστες περιπτώσεις ανευθυνότητας (έστω εξ αμελείας) με απόρριψη γαντιών εκτός κάδων, επάνω στον δρόμο και επάνω στα πεζοδρόμια (βλ. σελ. Facebook Συμπαραστάτη).

Επειδή στη δημοκρατία (και σε όλα τα παράγωγα της λέξης «δήμος») η ανευθυνότητα ούτε νοείται, ούτε επιτρέπεται και αφού δεν έχω άλλο μέσο αποτροπής από την προτροπή, θέλω να προτρέψω τους ανεύθυνους -μέχρι τώρα- συνδημότες μας (που δεν ήξεραν, αλλά τώρα ξέρουν) να μη απορρίψουν ξανά γάντια και μάσκες σε δημόσιους χώρους ή μπλε κάδους.

    

Εδώ και πολλά χρόνια δεν έχω κουραστεί να επαναλαμβάνω ότι αυτή την πόλη την έχουμε όλοι μαζί. Όλοι εμείς που «δικαιούμεθα να απαιτούμε» από τις αρχές να κάνουν τα απαραίτητα για την υγεία μας, οφείλουμε να απαιτούμε από τους εαυτούς μας να κάνουν το ίδιο υπέρ της υγείας του συνόλου. Πολυτιμότερο δε συστατικό του συνόλου είναι τα παιδιά μας, τα παιδιά της γειτονιάς μας, τα παιδιά της πόλης μας, που δικαιούνται να απαιτούν και να μαθαίνουν την υπευθυνότητα από εμάς.

Εκτός από τα παράγωγα της λέξης «δήμος», ας έχουμε κάθε μέρα στο μυαλό μας τα παράγωγα της λέξης «πόλις». Ας τα συνδέουμε κάθε μέρα με το όνομα του τόπου όπου μεγαλώνουν τα παιδιά μας:

Πόλις, πολίτης, πολιτισμός… Παλαιό Φάληρο.

Γιάννης Φρέρης

Συμπαραστάτης του Δημότη & της Επιχείρησης Δήμου Π. Φαλήρου

  *Πολιτοσύνη: Συνείδηση πολίτη, συνείδηση ενεργού πολίτη (Γ. Μπαμπινιώτης)